Ndërkohë që të gjithë janë në gjum të thellë, Eduardi dhe Hakiu merren me punët e mëngjesit. Hakiu merret me ndezjen e sobës, pret drutë dhe i fut në sobë ku djeg edhe dorën, ndërsa Eduardi bën një kafe dhe shkon ta pijë në kopsht vetëm, pasi ashtu i shijon më shumë dhe duke pirë kafe e cigare, këndon zanoret e cdo kënge. Banorët e tjerë vazhdojnë të flenë derisa për ta vihet alarmi që sinjalizon fundin e gjumit për këtë mëngjes. Ata ngrihen shumë të përgjumur, ndaj qëndrojnë disa minuta të shtrirë në shtrat gjysmë në gjum e gjysmë zgjuar. Erioni ngacmon Bertinën që të zgjohet, ndërsa të tjerët ngrihen me radhë e bëjnë tualetin e mëngjesit. Hakiu duket i menduar këtë mëngjes. Eduardi, i cili e vë re këtë gjendje të tij, e pyet dhe Hakiu i tregon se ka parë një ëndërr të keqe me djalin e tij. Ai tregon se në ëndërr kishte parë të birin sikur mbytej dhe ai kishte arritur ta shpëtonte. Eduardi dhe renatoja e qetësojnë, por Hakiu thotë me bindje se ndoshta i biri është sëmurë. “U bënë tre javë pa i parë”- thotë ai, por Renato shprehet se mund t’i bëjnë ndonjë surprizë këtë të shtunë në lidhje me familjen e kështu do mund të qetësohet. Ata diskutojnë për ëndërrat që kanë parë gjatë kohës së qëndrimit në këtë shtëpi.