Ada dhe Olta kanë dalë në kopësht dhe kanë gjetur Erionin aty. Ai ka shkëmbyer disa fjalë me Adën dhe ka marrë për të ikur. Sapo ka kthyer kurrizin, Olta e ka thirrur dhe i thotë “mirmëngjes Erioni’. Ai ngel disa çaste duke e parë dhe i përgjigjet që këtë duhet t’ia kishte thënë që më parë kur kanë qënë në sallon të dy dhe ajo nuk i ka ngritur fare sytë. Olta shprehet se ai ka qënë shumë larg saj dhe ajo nuk mund t’i fliste, por tani ishte më e përshtatshme që të flisnin. Erioni thotë me shaka që ajo nuk ia ka dërguar faljen zyrtare dhe Olta përgjigjet që nuk ka pse t’a bëjë. Kur Erioni largohet Olta i thotë Adës se Erioni kujtohet me vonesë për t’i folur.
Më pas Olta shprehet se dhe Edi po sillet çuditashëm dhe i rri si larg. Ada përgjigjet që ato nuk mund të depërtojnë në mendjen e njerëzve për të zbuluar se çfarë i shqetëson, por po të duan le t‘ua thonë vetë. Olta shprehet se ajo do t’a pyesë Edin se pse e mban këtë qëndrim ndaj saj.